Βίλχελμ Φον Βιντ, έξη μήνες στον θρόνο της Αλβανίας

     Βασίλεψε λίγους μόνο μήνες σαν πρίγκιψ Βίντι της Αλβανίας, από τις 7 Μαρτίου ως τις 3 Σεπτεμβρίου 1914.

  Ο Βίλχελμ γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου 1876 στο κάστρο Νοϋβιντ, κοντά στο Κόμπλεντζ της Ρηνανίας. Ήταν ο τρίτος γιός του Βίλχελμ του 5^ου, πρίγκιπα του Βιντ. Ο πατέρας του ήταν αδελφός της βασίλισσας Ελισάβετ της Ρουμανίας και η μητέρα του ήταν η αδελφή της βασίλισσας Λουίζας της Σουηδίας. Είχε ακόμα στενή συγγένεια με τις βασιλικές οικογένειες της Πρωσίας και της Ολλανδίας.

   Η Αλβανία υπήρξε η τελευταία χώρα που παρέμενε κάτω από την εξουσία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έγινε ανεξάρτητη το 1912 και αυτό δεν οφείλεται σε κάποια αφύπνιση ενός αλβανικού εθνικισμού αλλά στην θέληση των μεγάλων δυνάμεων να την αποσπάσουν από τους Οθωμανούς και στην αδυναμία τους να συμφωνήσουν στο ποια χώρα θα την κατείχε.

    Οι Αυστριακοί επιθυμούσαν να την στερήσουν από τους Σέρβους. Οι Ιταλοί την ήθελαν για τον εαυτόν τους και ο φόβος τους ήταν πως οι Αυστριακοί θα την πάρουν. Οι Έλληνες θέλανε να επεκτείνουν προς βορρά τα σύνορά τους, στην Βόρειο Ήπειρο που κατοικείται από ελληνικό πληθυσμό. Η Ρωσία, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία ήσαν αρκετά μακριά για να μπορούν να θέλουν να την ενσωματώσουν.

    Οι Αλβανοί ήσαν ο μοναδικός χριστιανικός λαός της Ευρώπης που δέχθηκε τον εξισλαμισμό σε σημαντικό ποσοστό όταν κατακτήθηκε από τους Τούρκους. Υπηρέτησαν άριστα τους Οθωμανούς στον στρατό και στην διοίκηση.

    Στις συγκρούσεις ανάμεσα στους Οθωμανούς και τους εξεγερμένους Έλληνες και Σλάβους, που ήσαν γύρω τους, οι Αλβανοί πάντα σταθερά και με ενθουσιασμό βρίσκονταν στο πλευρό της Υψηλής Πύλης, της Οθωμανικής διοίκησης.

    Μετά από πολλά χρόνια οθωμανικού ζυγού οι Αλβανοί αναμφισβήτητα ήσαν ο πιο οπισθοδρομικός και ο λιγότερα ανεπτυγμένος λαός της Ευρώπης. Πιστοί μόνο στην φυλή και στην φαμίλια, οι έχθρες αίματος οδηγούσαν στον θάνατο αναρίθμητους άνδρες.

    Η χώρα αποτελείται από 50% σουνίτες μουσουλμάνους, 20% μπεκτασήδες μουσουλμάνους, 20% ορθόδοξους χριστιανούς και 10% καθολικούς. Υπήρχε ένας εθνοτικός και πολιτιστικός διαχωρισμός ανάμεσα στους Γκέγκηδες του βορρά και τους Τόσκηδες του νότου. Και στις δυο ομάδες όμως η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων ήσαν γεωργοί και βοσκοί με το 40% να μην έχει δική του γη.

    Έχοντας αποσπάσει εντελώς πρόωρα τους Αλβανούς από την οθωμανική αγκάλη, οι μεγάλες δυνάμεις παρακαλούσαν να αναλάβει κάποιος την εξουσία σε αυτή την χώρα. Σε αυτό το σημείο η βασίλισσα Ελισάβετ, σύζυγος του βασιλιά της Ρουμανίας Καρόλου του 1^ου, σκέφτηκε τον ανεψιό της, τον Βίλχελμ.

     Ο 37χρονος Βίλχελμ, λοχαγός του γερμανικού στρατού, Λουθηριανός στο θρήσκευμα, δεν ήταν ούτε Γκέγκης, ούτε Τόσκης, ούτε σουνίτης, ούτε μπεκτασής, ούτε ορθόδοξος, ούτε καθολικός και υποθετικά, θα μπορούσε με ισότητα να διοικήσει όλα τα πληθυσμιακά στοιχεία της Αλβανίας.

     Τον Νοέμβριο του 1913 οι μεγάλες δυνάμεις έπεισαν τον Βίλχελμ, παρά της απόλυτες επιφυλάξεις του, να αποδεχθεί τον θρόνο, και την προσωρινή κυβέρνηση της Αλβανίας να τον αποδεχθεί ως πρίγκιπα της Αλβανίας.

     Γενναίος, ήρεμος, έντιμος στρατιώτης, ο Βίλχελμ με εκλεπτυσμένη την αίσθηση της τιμής και του καθήκοντος, ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένος να κυβερνήσει την δίνη των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων, τους καιροσκόπους, τα παλιοτόμαρα και τους μηχανορράφους που θα τον περιστοίχιζαν στην Αλβανία.

     Ο Βίλχελμ έφτασε στις 7 Μαρτίου 1914 στο Δυρράχιο όπου και ενθρονίστηκε με την δέουσα λαμπρότητα για την περίσταση.

    Την ίδια ημέρα κυκλοφόρησε και μία σειρά 6 γραμματοσήμων με επισήμανση πάνω στα γραμματόσημα με τον Γεώργιο Καστριώτη που είχαν κυκλοφορήσει πριν 3 μήνες. Η επισήμανση αναγράφει «7 Mars / 1467 ROFΤΕ MBRETI 1914» που σημαίνει «7 Μαρτίου / 1467 ΖΗΤΩ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ 1914». Όπου το 1467 παραπέμπει στον θάνατο του Γεωργίου Καστριώτη. Οι Αλβανοί λοιπόν υποδέχθηκαν τον πρίγκιπα Βίλχελμ ως βασιλιά και συνεχιστή του Καστριώτη.

     Λίγο αργότερα μια χαλκογραφική σειρά 7 γραμματοσήμων που εικόνιζε τον νέο ηγεμόνα ετοιμάστηκε. H ονομασία της χώρας SHQIPENIE είναι στην γκέγκηκη διάλεκτο Όμως η τόσο σύντομη παρουσία του στον αλβανικό θρόνο δεν επέτρεψε στην σειρά αυτή να τεθεί σε κυκλοφορία. Αρκετές τέτοιες σειρές διέρρευσαν στο φιλοτελικό εμπόριο.

   

      Οι υπόλοιπες χρησιμοποιήθηκαν για μεταγενέστερες επισημάνσεις με μαυρισμένο το πρόσωπο.

     Χωρίς εθνικό στρατό, χωρίς αστυνομικό σώμα και χωρίς κυβερνητικές υποδομές ο κρατικός έλεγχος δεν έφτανε πολύ πέρα από τα όρια της πόλης του Δυρραχίου και η εξουσία του δεν εκτεινόταν πέρα από την βασιλική κατοικία.

      Αντιμαχόμενοι αρχηγοί φυλών, Ιταλοί πράκτορες και Έλληνες διεκδικητές χρησιμοποιούσαν βία και δωροδοκία για να υποσκάψουν οι μεν τους δε και όλοι τον Βίλχελμ.

       Κάποια ημέρα ο πρίγκιπας τοποθέτησε μια συστοιχία πυροβολικού στον κήπο του ανακτόρου και άνοιξε πυρ κατά της κατοικίας του υπουργού του, του υπουργείου εσωτερικών και πολέμου, όταν ανακάλυψε πως ήταν μισθοδοτούμενος από την Ιταλία. Η Ελλάδα χρησιμοποιούσε την δικαιολογία το «χάους» για να κατέχει το νότιο τμήμα της χώρας.

       Με την έναρξη του 1^ου παγκοσμίου πολέμου, τον Αύγουστο του 1914 οι μεγάλες δυνάμεις απέσυραν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις και την ολλανδική χωροφυλακή, από την  οποία ο Βίλχελμ εξαρτιόταν για την άμυνα του ανακτόρου, η οποία εκκλήθη να επιστρέψει στην Ολλανδία. Έτσι ο πρίγκιπας αφού όλοι τον εγκατέλειψαν είπε «ας πηγαίνω και εγώ» και αυτό συνέβη στις 3 Σεπτεμβρίου 1914. Έξη μήνες παρά τέσσερις ημέρες μετά την άφιξή του.

       Αν και πλέον δεν βρισκόταν στο παλάτι του στο Δυρράχιο, ο Βίλχελμ δεν παραιτήθηκε από τον αλβανικό θρόνο. Τυπικά η Αλβανία παρέμενε μοναρχία με αυτόν επικεφαλής μέχρι την 1^η Ιανουαρίου 1925 οπότε ανακηρύχθηκε σε δημοκρατία.

        Όταν ο Βίλχελμ εγκατέλειψε την Αλβανία πήγε στην Ρουμανία όπου στρατεύθηκε στον ρουμανικό στρατό που πολεμούσε ως σύμμαχη χώρα. Με το τέλος του πολέμου θα μπορούσε να απαιτήσει πάλι τον θρόνο του όμως η Γερμανία ήταν πολύ έντονη μέσα του. Επέστρεψε στην Γερμανία όπου του απονεμήθηκε ο τίτλος του κόμη της Κρούγιας. Υπηρέτησε στο δυτικό μέτωπο μέχρι την συνθηκολόγηση της Γερμανίας. Στην συνέχεια αποστρατεύθηκε και εγκαταστάθηκε στην Σινάγια, στην Ρουμανία όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του. Στις 18 Απριλίου 1945.

     Η Αλβανία μετά τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο έζησε μια μακριά σκοτεινή νύχτα κάτω από την κομμουνιστική τυραννία από την οποία δεν ξέφυγαν παρά μόνο μετά την ολική κατάρρευση του κομμουνισμού στην Ευρώπη το 1991. Τότε οι Αλβανοί ξαναβρήκαν την προ-κομμουνιστική κουλτούρα και ιστορία τους και ανακάλυψαν ξανά τον πρίγκιπα Βίντι τον 1^ο και μάλλον τελευταίο.

By Rick Miller (Linn’s stamp news)

Μετάφραση, διασκευή: Δημήτρης Περδίκης