Οι Βίκινγκ στο νησί των Μανξ

Ήταν μια ηλιόλουστη ημέρα, πριν από 1080 χρόνια, όταν τα καράβια των Βίκινγκ φτάσανε στο νησί.

Πρώτος πάτησε στην ακτή ο βασιλιάς, ένας πανύψηλος γενειοφόρος. Κρατούσε έναν διπλό πέλεκυ που έλαμπε μέσα στο φως της λιακάδας. Οι Κέλτες, κάτοικοι του νησιού έστεκαν σε κάποια απόσταση κρατώντας ότι βρήκαν μπροστά τους για να αμυνθούν. Ο βασιλιάς των Βίκινγκ σήκωσε τον πέλεκυ και άφησε ένα δυνατό ουρλιαχτό. Αυτό ήταν αρκετό για να κάνει τους υπερασπιστές του νησιού να το βάλουν στα πόδια. Το νησί είχε ήδη καταληφθεί. 

Βρισκόμαστε στο έτος 938 μ.Χ. το νησί με τους Κέλτες κατοίκους, τους Μανξ είναι το Μαν.  Στην θάλασσα της Ιρλανδίας, ανάμεσα στα νησιά της Βρετανίας και της Ιρλανδίας. Το νησί κατακτήθηκε εύκολα από τους Βίκινγκ. Η εμφάνισή τους και μόνο προκαλούσε δέος. 

Τρομεροί θαλασσοπόροι που με τα ταχύτατα πλοία τους μπορούσαν να διασχίζουν μεγάλες αποστάσεις στις αγριεμένες θάλασσες του βορρά. 

Φοβεροί και σαν πολεμιστές, αήττητοι στις περισσότερες μάχες.

Στο Μαν οι Βίκινγκ ίδρυσαν βασίλειο και για πάνω από 300 χρόνια βασίλεψαν στο νησί. Αργότερα ο βασιλιάς της Νορβηγίας έφερε τον τίτλο και του βασιλιά του Μαν. Στους Μανξ δεν διέπραξαν βιαιοπραγίες, ήλθαν σε επαφή μαζί τους. Με τα χρόνια αποδέχθηκαν την γλώσσα τους και τα πολιτιστικά τους στοιχεία. 

Αργότερα ο βασιλιάς τους Μάγκνους Χάραλντσον (940-989) δημιούργησε το συμβούλιο του Τύνβαλντ, το έτος 979. Το παλαιότερο κοινοβούλιο με συνεχή λειτουργία στον κόσμο, το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Το νησί Μαν έχει έκταση 572 τ.χ. (λίγο πιο μικρό από την Κέρκυρα) και πληθυσμό 83.000 κατοίκους, πρωτεύουσα είναι το Ντάγκλας με 27.000 κατοίκους. Είναι αυτόνομο κράτος κάτω από την υψηλή κυριαρχία του βρετανικού στέμματος (crown dependency). Δεν ανήκει στο Ηνωμένο Βασίλειο, ούτε στην Βρετανική Κοινοπολιτεία, δεν εισήλθε ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε έλαβε μέρος στο δημοψήφισμα για την έξοδο. Η βασίλισσα Ελισάβετ είναι ο ανώτατος άρχων, την οποία αντιπροσωπεύει ο αρμοστής που αποστέλλει η βασίλισσα. Η Βρετανία έχει αναλάβει την ευθύνη της άμυνας του νησιού καθώς και την αντιπροσώπευσή του στους διεθνείς οργανισμούς. Όμως στο νησί υπάρχει μία πολιτική κίνηση που επιθυμεί την ανακήρυξή του σε κυρίαρχη δημοκρατία.

Σήμερα οι μισοί από τους κατοίκους του είναι κατευθείαν απόγονοι των Κελτών και των Βίκινγκ. Οι κάτοικοι σήμερα μιλούν αγγλικά, γνωρίζοντας κάποια λίγα κελτικά, τα Μανξ. Το όνομα του νησιού προέρχεται από τα αρχαία Κελτικά. Στην Κελτική μυθολογία η Μανανάν ήταν μία θαλάσσια θεά που προστάτευε το νησί από τους εισβολείς. Από το όνομα της θεάς το νησί ονομάστηκε Μάνα, Μάνου, Μανξ και τέλος Μαν. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία το νησί αναφέρεται ως Μαιναβία και Μοναρίνα.

Σήμερα το Μαν έχει ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλή εισοδήματα στον κόσμο. Η ανεργία στο νησί είναι μόλις 1% και η ανάπτυξη του, έχει τα τελευταία 30 χρόνια συνεχώς θετικό πρόσημο. Είναι μία χώρα με χαμηλή φορολόγηση ενώ μία σειρά από φόρους απλά δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχει φόρος κληρονομιάς, χαρτόσημο, φόρος κεφαλαίων, φόρος μεγάλου πλούτου.

Τα κέρδη των επιχειρήσεων φορολογούνται με 10% και μόνο για κέρδη πάνω από τις 500.000 λίρες. Επί ιδιωτών ο υψηλότερος φόρος είναι 20% και αυτός μόνο μέχρι του ποσού των 125.000 λιρών για ατομικό εισόδημα.

Το Μαν έχει ανεξάρτητη ταχυδρομική υπηρεσία και εκδίδει γραμματόσημα από το 1973. Έχει ακόμα ιδιαίτερο νόμισμα, την λίρα του Μαν, συνδεδεμένη 1:1 με την λίρα Αγγλίας.

Πριν λίγα χρόνια το Μαν ανακηρύχθηκε ως η χώρα με την καλλίτερη προστασία του περιβάλλοντος στον κόσμο.

Πλήθος εκκλησιών διαφόρων δογμάτων υπάρχουν στο νησί, μεταξύ των οποίων και ελληνορθόδοξος ναός.

Οι διεθνείς αγώνες ταχύτητας με μοτοσυκλέτες που διεξάγονται στο Μαν είναι ενταγμένες στο παγκόσμιο πρωτάθλημα και φέρνουν επισκέπτες και πλούτο στο νησί. Το ίδιο και διάφορες άλλες εκδηλώσεις που γεμίζουν το νησί τους καλοκαιρινούς μήνες.

Τον Αύγουστο του 1979 ο βασιλιάς Όλαφ ο 5^ος της Νορβηγίας πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στο νησί. Το σύνθημα στην επίσκεψη ήταν « Ανανεώνοντας τους αρχαίους δεσμούς» (Renewing ancient links) αυτή ήταν η αρχή οικοδόμησης νέων σχέσεων ανάμεσα στους απογόνους των Βίκινγκ, τόσο της Νορβηγίας όσο και του νησιού.

Σε αυτά τα πλαίσια κατασκευάστηκε ένα αντίγραφο πλοίου των Βίκινγκ που ονομάστηκε Odin’s Raven. Ο Odin ήταν ο μεγαλύτερος θεός των Βίκινγκ και Raven το κοράκι, ένα από τα αγαπημένα πουλιά του θεού. Το πλοίο ξεκίνησε από το λιμάνι του Τρόντχαϊμ της Νορβηγίας με μεικτό πλήρωμα Νορβηγών και Μανξ. Μετά από ταξίδι 35 ημερών το πλοίο έφτασε στο κάστρο Πιλ στο Μαν.

Δημήτρης Περδίκης