1 Απριλίου 2020, 65 χρόνια από την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ

Είναι ένα από τα πιο παλιά άρθρα του stamps-philatelic, δημοσιεύθηκε το 2015, πριν 5 χρόνια με την ευκαιρία της επετείου των 60 ετών από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ και της έκδοσης από τα Κυπριακά Ταχυδρομεία αναμνηστικού μπλοκ για την επέτειο. Σήμερα 1 Απριλίου 2020 πέντε χρόνια από τότε και 65 χρόνια από το ξεκίνημα του ηρωικού αγώνα, το επαναφέρουμε αφιερωμένο σε όλους όσους αγωνίστηκαν για την ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ.

Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης 

  Στις 2 Απριλίου τα Κυπριακά Ταχυδρομεία θα κυκλοφορήσουν ένα αναμνηστικό φύλλο (μπλοκ - φεγιέ) με γραμματόσημο αξίας 2 ευρώ, για να τιμήσουν την 60ρίδα από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου.

     Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση των ταχυδρομείων «Την 1^η Απριλίου 2015, συμπληρώνονται εξήντα χρόνια από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, που οδήγησε τελικά στην ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

     Για τέσσερα χρόνια ο κυπριακός λαός, με πρωτοπόρο τη νεολαία του, η οποία προβάλλεται στην τιμητική αυτή έκδοση του σχετικού γραμματοσήμου, αντιτάχθηκε και πολέμησε με γενναιότητα, αυτοθυσία και ηρωισμό. Ούτε οι υπέρτερες δυνάμεις της αποικιοκρατικής Μεγάλης Βρετανίας, ούτε οι απαγχονισμοί, ούτε τα απάνθρωπα βασανιστήρια μπόρεσαν να κάμψουν το φρόνημα και το μεγαλείο του λαού την εποχή εκείνη.

      Η έκδοση του γραμματοσήμου αυτού στόχο έχει να τιμήσει τον αγώνα και τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, οι οποίοι άνοιξαν τον δρόμο προς την ελευθερία και την δικαιοσύνη».

      Αυτά γράφει η ανακοίνωση για τον ηρωικό αγώνα της Κύπρου, ο οποίος είχε βέβαια και έναν αρχηγό, τον Γεώργιο Γρίβα - Διγενή. Είχε και πολλούς επώνυμους ήρωες που πέσανε στο πεδίο της μάχης όπως ο μεγάλος Γρηγόρης Αυξεντίου ή απαγχονίστηκαν όπως οι Καραολής, Δημητρίου, Παλληκαρίδης και άλλοι.

      Αυτοί οι ήρωες δεν πολέμησαν για τίποτα άλλο από την ένωση της Κύπρου με την μητέρα πατρίδα και τώρα εξήντα χρόνια μετά βλέπουμε πως ο αγώνας τους δεν δικαιώθηκε ακόμα αλλά τουναντίον το ένα τρίτο του εδάφους της Κύπρου βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή από το 1974. Το χειρότερο όμως είναι πως η δικαίωση της Κύπρου εμφανίζεται πλέον πως είναι κάποια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία που πιθανότατα θα νομιμοποιήσει την παρουσία της Τουρκίας στον βορρά αλλά και θα γίνει σκαλοπάτι για την μεταμόρφωση του νότου σε τουρκικό προτεκτοράτο.

        Πριν από καιρό είχα περάσει στα κατεχόμενα και ο δρόμος μου με έβγαλε σε ένα χωριό κοντά στην Αμμόχωστο. Το χωριό αυτό τώρα έχει ένα τουρκικό όνομα και πληθυσμό εποίκων. Κάποτε όμως το λέγανε Πραστό και οι κάτοικοι ήσαν όλοι Έλληνες, γηγενείς από τα αρχαία χρόνια. Μια μικρή πλατεία και στη μέση μία μικρή εκκλησία που τώρα είναι πια τζαμί. Όμως να εκεί σε τοίχο στην μικρή πλατεία ξεθωριασμένη φαινόταν καθαρά γραμμένη μια λέξη που όλο τον τοίχο έπιανε. Σίγουρα κανένας Τούρκος δεν καταλάβαινε τι έγραφε εκεί πέρα, γι αυτό και έστεκε ανενόχλητη παρά τα τόσα χρόνια. ΕΝΩΣΙΣ έγραφε στον τοίχο της πλατείας. Τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ δεν πέθαναν μάταια, απλά ο αγώνας τους δεν τέλειωσε ακόμα.