Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

Η χαρά μας είναι λύπη τους και η λύπη μας χαρά τους




Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης

Ήτανε 26 Αυγούστου 1071, στο Μαντζικέρτ, κοντά στην λίμνη Βαν, στα ανατολικά της σημερινής Τουρκίας
Ο Άλπ Ασλάν και το ιππικό του

Εκεί έφτασε η τουρκική ορδή του Άλπ Ασλάν, της δυναστείας των Σελτζούκωνκαι με τακτικές των ορδών της στέπας, αλλά και χάρη στις διαμάχες των φατριών στην Βασιλεύουσα μπόρεσαν να νικήσουν και να εισβάλουν στην Μικρά Ασία μέχρι και την Νίκαια της Βιθυνίας. Στην συνέχεια με πρωτεύουσα το Ικόνιο ίδρυσαν το Σουλτανάτο του Ρούμ. Από εκεί με το ταχύτατο ιππικό τους, με επιθέσεις προς πάσα κατεύθυνση επέκτειναν την επικράτειά τους. Το καρκίνωμα είχε δημιουργηθεί και συνεχώς μεγάλωνε.
Ο Οσμάν 

Το έτος 1299 ο Οσμάν ιδρύει μία νέα τουρκική δυναστεία που έχει σαν συνέχεια την αυτοκρατορία που φέρει το όνομά του
Οι Τούρκοι μετά τον Οσμάν συνεχίζουν να επεκτείνονται

Στις 29 Μαΐου 1453 ο σουλτάνος Μωάμεθ Β’ καταλαμβάνει και την Κωνσταντινούπολη, η αποφράδα ημέρα

Παντού όμως βλέπει κάποιος μνημεία και ερείπια κτισμάτων ενός πανάρχαιου λαμπρού πολιτισμού εντελώς διαφορετικού του σουλτανικού με τα τζαμιά, τα σαράγια, τα χαρέμια και όλα τα άλλα στοιχεία της ανατολής

Από το 1071 και το Μαντζικέρντ μέχρι σήμερα έχουν περάσει 949 έτη

Χρόνια με γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις, εξισλαμισμούς, παιδομαζώματα, σφαγές, καταπίεση και βαρβαρότητα

Χρόνια με νίκες και ήττες


Πριν 100 χρόνια σε μία φοβερή αναμέτρηση η Ελλάδα έφτασε να δει το όραμα της τελικής λύτρωσης να έρχεται
Αριστερά ο Ατατούρκ δείχνει προς την Ελλάδα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεξιά δείχνει με το χέρι του προς τους Τούρκους.

Όμως η καταστροφή που στην συνέχεια ήλθε γκρέμισε τα όνειρα
Αριστερά: Ο μαύρος καβαλάρης Νικόλαος Πλαστήρας, Δεξιά ο Ατατούρκ στον Σαγγάριο πηγαινοερχόταν σκυφτός και συλλογισμένος.  Αποφάσισε να διατάξει οπισθοχώρηση. Τον συμβούλεψαν να γίνει  το πρωί της επομένης.
Το πρωί, με το πρώτο φως με έκπληξη είδε τις ελληνικές δυνάμεις να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους.

Κάθε επέτειο νίκης την γιορτάζουμε με χαρά, σημαιοστολισμούς και παρελάσεις
Κάθε νίκη τους οι Τούρκοι την γιορτάζουν με γιορτές και φανφάρες

Η χαρά μας είναι λύπη τους και η λύπη μας χαρά τους
Αριστερά: Η δόξα στεφανώνει τον Ελληνικό Στρατό που απελευθερώνει ελληνικά εδάφη
 Δεξιά: Ο γκρίζος λύκος οδηγεί την τουρκική ορδή
Ο θαλάσσιος αγώνας το 1912-13




 

1 σχόλιο: