Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης
Στο μέτωπο της ανατολής η
Οθωμανική Αυτοκρατορία χάνει τεράστιες εκτάσεις γης. Οι απώλειες για τους
Τούρκους άρχισαν δυο χρόνια πριν από την έναρξη του 1ου Παγκόσμιου
Πολέμου. Στην νοτιοανατολική Ευρώπη τα κράτη από το 1912 απελευθερώνουν
υπόδουλα εδάφη τους και περιορίζουν τους Οθωμανούς σε ένα μικρό κομμάτι εδάφους
στην Ανατολική Θράκη με την Κωνσταντινούπολη στο ανατολικότερο σημείο της.
Οι Ιταλοί πρώτοι αποσπούν εκ
της πεσούσης δρυός, της Τουρκίας, την Λιβύη και τα Δωδεκάνησα.
Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι
παίρνουν το μεγαλύτερο μερίδιο. Όλη την αραβική χερσόνησο, την Μεσοποταμία, την
Παλαιστίνη, την Συρία και τον Λίβανο.
Στην μοιρασιά οι Άγγλοι
παίρνουν την Παλαιστίνη και οι Γάλλοι την Συρία και τον Λίβανο.
Οι Γάλλοι στις περιοχές που
έχουν καταλάβει κυκλοφορούν γαλλικά γραμματόσημα επισημασμένα με Τ.Ε.Ο. που
σημαίνει Territoires Ennemies Occupes (Εχθρικές Κατεχόμενες Περιοχές) και νέο νόμισμα,
Το 1920 αλλάζουν τις επισημάνσεις
και αντί Τ.Ε.Ο. χρησιμοποιούν τα αρχικά Ο.Μ.F. που σημαίνει Οccupation Militaire Francaise
(Γαλλική Στρατιωτική Κατοχή) και νέο νόμισμα.
Οι Γάλλοι από το 1919
προωθούν την ζώνη κατοχής τους στην Κιλικία και σε κάποιες περιοχές ανατολικά
της Κιλικίας όπου κατοικούν περισσότερο κουρδικοί πληθυσμοί.
Το 1921 υπογράφεται ανάμεσα
στην Γαλλία και την Τουρκία η Συνθήκη της Αγκύρας βάσει της οποίας στους τέως
καζάδες της Αλεξανδρέττας και της Αντιοχείας υπάρχει αυτονομία με ειδικό
καθεστώς όπου οι Τούρκοι κάτοικοι θα έχουν ιδιαίτερα προνόμια, πολιτιστικά και
γλωσσικά. Οι Γάλλοι αποχωρούν από την Κιλικία και τις περιοχές ανατολικά των
Αδάνων.
Τότε η Κοινωνία των Εθνών που
ιδρύεται δίνει εντολή διοίκησης (mandat) στην Γαλλία για την Συρία και τον Λίβανο,
Grand Liban (Μέγας Λίβανος) όπως έχει ονομαστεί.
Όμως η Γαλλία αντιμετωπίζει πλέον ένα εθνικιστικό τουρκικό κίνημα στο σαντζάκι της Αλεξανδρέττας και θρησκευτικές διαμάχες στην παράλια ζώνη της Λαττάκειας ανάμεσα σε
Αλ
Έτσι έχουμε την γαλλική
διοίκηση να διαμορφώνεται:
Γαλλική Συρία με πρωτεύουσα
την Δαμασκό.
Γαλλικό σαντζάκι της
Αλεξανδρέττας, ημιαυτόνομο με πρωτεύουσα το Χατάυ.
Γαλλική ημιαυτόνομη περιοχή
των Αλεβιτών (Alaouites) με πρωτεύουσα
την
Λαττάκια (Λαοδίκεια).
Το 1936 αρχίζει στο Μοντρέ
της Ελβετίας η σύνοδος για το καθεστώς των στενών (Δαρδανέλια και Βόσπορος). Η Τουρκία αρνείται να υπογράψει την συνθήκη αν δεν της δοθεί ως αντάλλαγμα η ζώνη
της Αλεξανδρέττας – Αντιόχειας. Η Γαλλία κατ΄αρχάς αρνείται. Όλη η Τουρκία επί
έναν μήνα, κυβέρνηση, επίσημοι, εφημερίδες καταφέρονται κατά της Γαλλίας.
Η Γαλλία υπόσχεται πως θα
εξετάσει αργότερα το αίτημα και η Τουρκία υπογράφει την συνθήκη.
Στην συνέχεια η Γαλλία
πραγματοποιεί απογραφή στο σαντζάκι της Αλεξανδρέττα όπου παρουσιάστηκαν τα
εξής στοιχεία:
Άραβες .. .. .. .. .. .. ..
..κάτοικοι 101.200 .. 46%
Τούρκοι .. .. .. .. .. ..
.. . « « 85.800
39%
Αλεβίτες. .. .. .. .. .. ..
. « « 61.600
28%
Αρμένιοι .. .. .. .. .. ..
.. .. « « 24.200
11%
Σουνίτες .. .. .. .. .. ..
.. . « « 22.000
10%
Έλληνες και άλλοι
χριστιανοί 17.600 8%
Εβραίοι, Κιρκάσιοι, Κούρδοι 8.800 4%
Σύνολο .. .. .. .. .. .. ..
.. .. .. .. 220.000 100%
Η απογραφή διεξήχθη από επιτροπή που όρισε η Ανωτάτη Γαλλική Διοίκηση. Τα αποτελέσματα υπερκαλύπτονται επειδή πολλοί ερωτώμενοι αναφέρανε περισσότερες από μία ιδιότητες. Για παράδειγμα Τούρκος και Σουνίτης ή Αλεβίτης και Άραβας. Τα αθροίσματα δεν συμφωνούν έτσι με τα επιμέρους ποσά. Ακόμα τα ποσά δείχνουν στρογγυλεμένα, το ποσό πχ 220.000 δείχνει εξαιρετικά σπάνιο να προκύψει ενώ ένα ποσό πχ 221.843 δείχνει βέβαια πιο αληθοφανές. Άλλα διαφορετικά αποτελέσματα απογραφής δεν μπόρεσα να βρω.
Στις 5 Ιουλίου 1938
τουρκικές δυνάμεις υπό τον συνταγματάρχη Κουτλού Κανατλί εισβάλει στο σαντζάκι,
οι Τούρκοι συμπεριφέρονται σαν κυρίαρχοι και κάνουν ότι θέλουν οι δε Γάλλοι
δείχνουν πως δεν θέλουν να εμπλακούν.
Στις επίσημες καταστάσεις ψηφοφόρων που συνέταξαν οι Τούρκοι, στις 22 Ιουλίου1938 είχαν καταχωρηθεί 57.008 με δικαίωμα ψήφου οι οποίοι εμφανίζονται να ανήκουν στις εξής εθνικές ομάδες:
Τούρκοι 35.847, Αλεβίτες 11.319, Αρμένιοι 5.504, Ελληνορθόδοξοι 2.098,
Άραβες σουνίτες 1.845 και Άλλοι 359
Με βάση τις πιο πάνω καταστάσεις οι Τούρκοι συγκαλούν συνέλευση που παρά τα αποτελέσματα της απογραφή κατανέμουν τις 40 έδρες όπως θέλουν: Τούρκοι 22 έδρες, Αλεβίτες 9 έδρες, Αρμένιοι 5 έδρες, Σουνίτες Άραβες 2 έδρες, Έλληνες 2 έδρες.
Αρχίζει εθνοκάθαρση από
τους Τούρκους εναντίον των Αράβων και των Αρμένιων κατοίκων. Δεκάδες χιλιάδες
Τούρκοι μεταφέρονται έποικοι στο Σαντζάκι. Οι Αλεβίτες και οι Κιρκάσιοι
θεωρούνται πλέον Τούρκοι.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας
Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στέλνει τον Ταϊφούρ Σοκμέν ως πρόεδρο, ο οποίος
φθάνει στις 25 Αυγούστου 1938
Στις 2 Σεπτεμβρίου1938 η
ελεγχόμενη από τους Τούρκους εθνοσυνέλευση ανακηρύσσει το πρώην Σαντζάκι της
Αλεξανδρέττας «Κράτος του Χατάυ (HATAY DEVLETI) με κοινή Τουρκική και
Γαλλική συγκυβέρνηση. Πρωθυπουργός ανέλαβε ο Αμπντουλραχμάν Μελέκ.
Μετά από ένα χρόνο, το 1939
πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα που ήταν υπέρ της Τουρκίας. Από την διεθνή
κοινότητα χαρακτηρίστηκε νόθο. Όμως το Χατάυ άμεσα ενσωματώθηκε στην Τουρκία, στις 30 Ιουνίου 1939.
Ο 2ος Παγκόσμιος
Πόλεμος άρχιζε και η Γαλλία καταλάβαινε πως δεν μπορούσε να μπλεχθεί σε
περιπέτειες με την Τουρκία. Εξ άλλου μετά 6 χρόνια, το 1945 απέδωσε την
ανεξαρτησία στην Συρία και στον Λίβανο.
Μήπως όλα τα πιο πάνω σας
θυμίζουν κάτι από Κύπρο, από Ίμβρο, από Τένεδο ή και από σύγχρονες τακτικές της
Τουρκίας;
Όμως τότε το 1939 κανένας
δεν φανταζόταν πως όλη η περιοχή του Χατάυ, μετά 84 χρόνια, το 2023 θα
σωριαζότανε σε έναν απέραντο σωρό ερειπίων μετά από έναν φοβερό σεισμό.
Κύριε Περδίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ο Μεγάλος Πόλεμος, διότι καθορίστηκε ως
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Φιλικά,
Carlo de Grandi
Αγαπητέ κύριε Περδίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήσας ευχαριστούμε πολύ για το εξαιρετικής ιστορικής, πολιτικής και φυσικά φιλοτελικής σημασίας άρθρο σας.
Αγαπητέ κύριε Περδίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήστο στατιστικό πίνακα του πληθυσμού της περιοχής, όλα τα στοιχεία είναι σωστά εκτός από τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής είναι 299.000 άτομα και όχι 220.000